zsarenin iş yerimi ikinci ziyareti bu...
ilk ziyaretini eylülde yapmıştı...
ama bu sefer daha uzun kaldı... tüm gün...
sabah uykusunu alamamasına ve öğlen uykusu yapamamasına rağmen fena değildi...
akşama doğru biraz sıkılsa da...
yine ilgi topladığı için mutluydu...
he ilgi göstermeyen kişilere de kendini hissettirdi...
mesela yan masamda oturan hasan beyin onunla hiç ilgilenmemesine rağmen laf atması gibi...
yemeğe giderken, ben yemeğe gidiyorum abla olucam gelicem
ve
akşam çıkarken, ben servise gidiyorum, demesi....
bütün gün dolaşıp durdu...
hatırladığı en ilginç anı da bülent beyin ona laz kızı diyip onun da bunu kabul etmemesi...
şöyle anlatıyor zsare;
hani bir adam vardı ya,
o bana laz kızı dedi ya,
ben de ona dedim ki ben laz kızı diilim zeynepsareyim !!!!!!!
bi de emelle kayyu yapmışlar...
internetten kayyuya ağaç diktirttiler...
bi de seda ile barbie seçmişler...
zsarenin bebeği simli etek giyiyormuş...
bi de bilgisayar kullanmış...
böle böle (parmakları ile klavyede yazı yazıyomuş gibi göstererek) bilgisayarda yazı yazmış...
bi de yapıştırma yapmış...
boyama kitabının muhtelif yerlerine manasız bir şekilde pasta, defter, kalem çıkartması yapıştırdı....
benim için mutlu ama yorucu bir gündü...
bebeğim yanımdaydı ama arkadaşlarımın onu bana bırakmamasına rağmen bayağı bir yorulmuşum :(
Benim kızım çok mutlu oluyor ve kendini kaybedip neyle oynayacağını şaşırıyor yanıma geldiği zaman. Sizdede durum aynı sanırım:)))
YanıtlaSilyakalayıp sevemedik bıdığı !
YanıtlaSilballı lokmam;
YanıtlaSilevet...
biz birbirimizi çok göremediğimiz için bulunca o beni ben onu ne yapacağımızı şaşırıyoruz :)
e.t.;
görmeye geldik ama sen yoktun maaleseff....